sponsor kinderen om naar school te kunnen....

Weer een bewogen week achter de rug!! Maandagavond belde Roel, een zoon van mijn vriendin, die eind deze maand gaat trouwen: in de kerkdienst willen ze een collecte houden voor het EBOO project in Kenya. Kan ik een informatie pakket sturen?? Ja natuurlijk kan dat, super wat een geweldig goed nieuws!!!!

Dinsdag kreeg ik een berichtje van m'n buurvrouw uit Aarlanderveen: we willen een kort berichtje over het EBOO project in Kenya in het Aarlanderveense krantje plaatsen, samen met de aankondiging dat je op 4 november hier je -Keniaanse- sieraden, souveniers en kaarten komt verkopen. Geweldig, ik zal een stukje schrijven.

Sinds maandag zijn alle kinderen waarvoor we schoolgeld betaald hebben weer aan een nieuwe termijn begonnen velen met nieuwe schoenen en nieuwe schooluniformen enz. Ik krijg allerlei heel aandoenlijke bedankbriefjes -soms van de ouders- vaak ook van de kinderen zelf: "nu hoeven we er niet meer over in te zitten dat we van school gestuurd worden omdat er geen schoolgeld betaald is of omdat we geen schoenen/uniformen hebben, nu kunnen we ons zonder zorgen op ons schoolleven concentreren!!" Als je dat leest geeft het extra energie om hiermee door te gaan: voor ons is het toch de gewoonste zaak van de wereld dat een kind recht heeft op scholing.
Op alle scholen wordt ook een lunch voor de leerlingen gemaakt. Natuurlijk niet zo luxe als wij gewend zijn, maar in ieder geval krijgen de kinderen elke dag een maaltijd en dat is wel heel belangrijk zeker als je weet dat de ouders vaak geen geld voor eten hebben.

Woensdag heb ik Wendy ontmoet om tassen en schorten uit Egypte in ontvangst te nemen. Zij had vorige week -Nederlandse- gasten uit Cairo en die hadden tassen vol tassen en schorten van het Eboo project in Cairo voor me meegenomen. Toen ik Wendy aan zag komen met haar plastic tassen vol spullen was ik een beetje teleurgesteld want ik zag onmiddelijk dat daar niet alles in kon zitten wat Stephanie meegegeven had!! Nou ja, gewoon blij zijn met alles wat je krijgt, en Wendy kocht gelijk tassen en een schort van me, en even later was ik in een lokale winkel en daar vroeg de eigenaar: wat heb je daar allemaal??? Ik natuurlijk direct heel enthousiast vertellen over het EBOO project in Egypte en het EBOO project in Kenya, en ter plekke kocht de man 6 tassen van me!!! Zijn dochter probeerde nog even korting te krijgen omdat ze meerdere tassen kocht, maar daarop reageerde haar vader direct heel veroontwaardigd: "he, dit is voor een goed doel, vergeet dat niet!!" Een man naar m'n hart, dat begrijpen jullie. En ik kwam mooi met 100 euro thuis.

Vrijdagmorgen ben ik naar de koffieochtend van de East African Women's League geweest en daar heb ik weer voor 100 euro verkocht. En 's middags kreeg ik een berichtje van Wendy: "ik heb een hele grote tas met heel veel spullen over het hoofd gezien!!! Ik kom hem maandag bij jou brengen...." Wauw, super, dan kan ik volgende week weer een tafel reserveren bij de Women's League en weer gaan verkopen! want het geld is natuurlijk alweer twee keer uitgegeven: we hebben weer schoenen, tassen enz. voor 4 kinderen gekocht en ik heb driehonderd (kerst)kaartjes gekocht bij Kipepeo: (www.kipepeodesigns.co.uk) een geweldig vrouwen-project in Kibera.

Gisteravond belde m'n zusje: "ik heb goed nieuws! Begin October is er een speciale dienst in de kerk: Gezin, School en Kerk, en in deze dienst willen ze een collecte houden voor jouw project, kun je een informatiepakket sturen??" Wauw, het is overweldigend, ik krijg de tranen in m'n ogen: wat zijn er veel mensen die me willen helpen; al onze gebeden worden gehoord!! En ik zal van de week naar een van de scholen in Kibera gaan om een stukje te filmen van het schoolleven in Kibera.