terug uit Nederland

21 november 2011 Terug van weggeweest

Na bijna vier weken in Nederland ben ik toch wel heel blij om weer thuis te zijn bij Wim.

Het waren bijzondere weken, die heel erg in het teken stonden van het leven en sterven van Frank, de man van Elleke, de vader van Lysanne en Daan, de zoon van Peter en Ginie. (mijn broer en schoonzus) Frank was ernstig ziek en was na verschillende chemokuren uitbehandeld.
Hij gaf toen zelf aan dat hij nog wel graag een familieweekend mee wilde maken, dus werd er een groot huis gehuurd, het weekend voor mijn moeder haar 91 verjaardag (1 Nov). Bijna de hele familie is daar dat weekend geweest, maar helaas konden Frank en Elleke en Lysanne en Daan niet komen, omdat Frank al te ziek was! Wie had dat gedacht dat het ineens zó hard achteruit zou gaan met hem??
Het werd een bijzonder weekend, helemaal in het teken van Frank en Elleke die er niet bij waren, maar die juist daarom geen moment uit onze gedachten waren. We hebben veel gepraat met elkaar, samen uit de Bijbel gelezen, samen gezongen en samen gebeden dat God ons allemaal en in het bijzonder Frank en Elleke de kracht en sterkte zou geven die ze nodig hebben voor dit naderende afscheid.
Op 9 november is Frank overleden, en 15 november is hij begraven in Alkmaar. Er waren honderden mensen en na de rouwdienst zijn we met al die mensen achter de kist van Frank aan gelopen naar de begraafplaats. Dat was een wandeling van zeker een half uur, en overal in Alkmaar lag het verkeer even stil om ons door te laten. Het was hartverscheurend om Elleke met haar twee kleine kindjes aan het graf van Frank te zien staan. Samen met de kinderen had ze eerder die week het deksel van de kist prachtig beschilderd, en rondom lagen prachtige bloemstukken. Het zag er echt heel mooi uit.
Maar te bedenken dat Elleke haar maatje moet missen en de kinderen op moeten groeien zonder hun vader, daar zijn geen woorden voor.
Zeker mijn moeder van 91, die wel graag wil sterven, ja zelfs al jaren roept: “ik wil niet oud worden”, had en heeft het er erg moeilijk mee. Het was fijn om er voor haar te zijn.

Op 17 november werd de documentaire: Parel in het vuilnis in een bioscoop in Groningen gedraaid. Dit was de oorspronkelijke reden dat ik langer in Nederland bleef, want dit was toch wel een bijzondere happening dat de film die Arnold over m’n werk in Cairo gemaakt heeft uitgeroepen werd tot één van de 5 beste afstudeerfilms van de afgelopen twee jaar op de Hanze hogeschool in Groningen. Als je de film gemist hebt, of hem nog een keer wilt zien, hij is in zijn geheel (36 minuten) online te bekijken bij de portfolio van Arnoud op: www.timmermanmedia.nl

Twee dagen later -19 november- zat ik weer in het vliegtuig terug naar Nairobi. Met een vette bankrekening: ruim 5000 euro staat er op de eboo-project rekening, en dan zijn alle kosten van de inkoop er al afgetrokken, dus dat betekent dat alle sieraden en souvenirs die nog in Nederland achtergebleven zijn: bij Hanneke, bij Jansje, bij Jan en Anita en bij Netty allemaal al betaald zijn uit de projectpot!!
Ik verwacht dus ook dat ik het eerste kwartaal van 2012 probleemloos door kom, en voor alle 160 kinderen het schoolgeld kan betalen.
Ondertussen gaat de verkoop in Nederland gewoon een beetje door, en krijg ik de maandelijkse donaties en geld van de stichting Helpende Handen in Haren. Als ik een beetje streng ben en echt alleen schoolgeld, uniformpjes en schoenen koop, rollen we misschien zo door naar het tweede kwartaal…. Maar zover wil ik nog niet in het voren denken.

Maandagmorgen stond Alice alweer op de stoep: Ma’am we moeten de Imani school betalen en we moeten nog betalen voor die twee jongens op de middelbare school en, en, en… Dus de eerste euro’s zijn alweer besteed aan schoolgeld, en bovendien heb ik ook alweer verschillende souvenirs gekocht die zelfs alweer door twee collega’s van Wim meegenomen zijn naar Nederland!!! Dankjewel André en Frank voor jullie support!!
Ook iedereen in Nederland die me heeft geholpen met verkopen en die gekocht heeft, en al degenen die ‘zomaar’ geld gegeven hebben, en voor alle gebreide kleding en dekentjes en verdere kinderkleding en schoentjes, allemaal heel hartelijk dank voor alle support. Ik zal er voor zorgen dat elke eurocent en alle kleding en dekentjes goed terecht komen!! En ik zal jullie via deze site zoveel mogelijk op de hoogte houden, liefs ibu (Eboo) Fenneke.