echte armoede....

In het beleidsplan van stichting EBOOinKenia staat dat wanneer er voldoende geld is in de EBOO-kas, gezinnen die niet in het EBOO programma zitten, maar die wel dringend hulp nodig hebben, eenmalig geholpen kunnen worden.
Natuurlijk komen er dan vragen: hoe weet je dat mensen het hard nodig hebben?? Geef eens uitleg… Omdat ik elke 14 dagen ‘spreekuur’ houd in Kibera, ontmoet ik natuurlijk veel mensen, en krijg veel te horen. Meestal schrijf ik niet over deze schrijnende gevallen, omdat je daar natuurlijk niet echt vrolijk van wordt, en ik deze stukjes niet schrijf om mensen een onplezierig gevoel te bezorgen.
Maar nu zal ik er toch eens voor gaan zitten, en jullie proberen te vertellen wat ik zoal te horen krijg:

Francis: Ma’am, ik heb een man en twee kinderen, maar zowel mijn man als ik hebben geen vast werk. We proberen wel elke dag om werk te vinden: mijn man wacht elke dag op de hoek van de straat waar de dagloners opgepikt worden. Ik ga bij ‘rijke’ mensen langs en vraag of ik voor hen mag wassen. Als we geluk hebben kunnen we samen 5 dollar per dag verdienen, en dan kunnen we ook wat te eten kopen, maar meestal krijgen we geen werk. We hebben een huurhuisje (1 kamer, geen keuken, geen toilet!!) en moeten 2000 Kshilling = 23,50 dollar in de maand voor huur betalen. We betalen de huurbaas als we wat geld hebben, maar zijn nu al twee maanden achter met de huur. Gelukkig heeft hij ons nog niet op straat gezet, want we hebben geen familie in de buurt, dus zouden we in dat geval op straat moeten slapen. Onze zoon van 11 jaar oud wordt van school gestuurd omdat we al twee termijnen achter zijn met betalen, (elke termijn kost 2200 Ksh) onze dochter heeft ook de schoolgaande leeftijd, maar we hebben besloten om haar thuis te houden (officieel bij de wet verboden!!) omdat we geen geld hebben…..

Susan: Ma’am, Ik ben 35 jaar oud en heb twee kinderen, mijn zoon van twaalf en mijn dochter van 6 jaar oud. Mijn man is in 2007 overleden, dus toen bleef ik alleen met de twee kinderen achter. Mijn schoonfamilie kwam en heeft al onze bezittingen meegenomen, dus toen had ik alleen nog mijn kinderen. Nu werk ik –as a casual- dus alleen als ze me nodig hebben op de Universiteit, en verdien 5800 Ksh. per maand. Voor de huur moet ik 2500 shilling per maand betalen, de schoolfees voor mijn zoon komen op 3000 Ksh per termijn en voor mijn dochter op 1800 Ksh per termijn. Voor transport heb ik elke dag 2x 50 shilling nodig. Dus blijft er minder dan 100 shilling per dag over voor eten en kleding . Graag wil ik mijn kinderen een goede opleiding geven, maar alleen lukt me dat niet.

Damaris: Ma’am, ik ben een weduwe met drie kinderen. Elke dag ga ik vroeg de deur uit om werk te zoeken, en dan blijven mijn kinderen van twee, vier en zes jaar oud alleen achter, zonder dat iemand op hen past. Gemiddeld verdien ik 2000 Ksh per maand. Schoolgeld kan ik niet betalen, en vaak krijgen de kinderen maar 1 maaltijd per dag omdat er geen geld is.

Er is een moeder in het programma die ruim vier jaar lang haar drie oudste kinderen niet gezien had, omdat na de vorige verkiezingen het hele land op zijn kop stond. (ICC in Den Haag is er momenteel dagelijks mee bezig om de schuldigen alsnog te berechten) Deze moeder heeft toen haar drie oudste kinderen in het dorp achtergelaten en is met haar twee jongste kinderen naar Nairobi gekomen met de hoop dat ze hier werk zou vinden zodat ze ook de drie oudsten hierheen kon laten komen. Dat is dus nooit gelukt….

Een andere moeder zag een half jaar geleden voor het eerst de rapporten van haar kinderen. Haar oudste is al 14, en ze hebben nog NOOIT een rapport gekregen. De kinderen gingen wel af en toe (als er een beetje geld was) naar school, maar altijd was er een achterstand met de betaling, en sommige scholen –als ze het zich kunnen veroorloven- laten de kinderen wel naar school komen, maar als er niet voldoende betaald is, krijgen de kinderen nooit hun rapport mee naar huis. Ook na een examen, als ze al toegelaten worden tot het doen van examens!!, krijgen de kinderen hun diploma niet totdat alle achterstallige schoolgelden betaald zijn!

Zomaar wat uitspraken die ik geregeld hoor:

Vele dagen gaan voorbij zonder eten…
Vaak worden we op straat gezet omdat de huur niet betaald is….
Nooit had ik gedacht dat mijn kinderen elke dag naar school zouden kunnen gaan…. (dankzij het EBOO-project)
Bedankt voor het uniform, nu zullen de andere kinderen mijn kind niet meer uitlachen…..

En zo kan ik nog uren doorgaan…..

Dit zijn een paar van de ‘milde’ gevallen, er zijn kinderen (4, 6 en 10 jaar oud) die op straat gezet werden, omdat de moeder te ziek is om voor ze te zorgen, en weet dat ze binnenkort zal sterven… er zijn kinderen die naar bed gestuurd worden met een glas water i.p.v. eten. En als je dan maar veel water drinkt, voel je het niet zo erg dat je honger hebt…. Er zijn kinderen die hun eigen ontlasting op moeten eten omdat er al dagen geen eten voor hen was….

Ik wil dat iedereen weet dat wat ik hier doe ECHT verschil maakt voor alle gezinnen in het EBOO programma. Zonder de steun van EBOO zouden deze kinderen niet naar school kunnen gaan! En op de meeste scholen krijgen de kinderen lunch, dus hebben ze in ieder geval 1 stevige en voedzame maaltijd per dag! En omdat ze straks een opleiding hebben gehad, is er een kans dat ze uit deze misere kunnen komen.